You’re allowed to be tired today: a quiet cosplayer’s dusk in Brooklyn, where anime dreams meet real skin

ไม่ต้องแต่งตัว…แค่กลิ้วแสงในสายฝนนี่แหละ 🌧

ฉันไม่ได้ถ่ายรูปเพื่อให้คนมาไลก์ แต่ถ่ายเพราะอากาศมีกลิ่นของครัวร์แม่ที่เซี่ยงไฮ้หลังฝนตก…เหมือนเสียงแจ๊สใต้เฉิงกับผ้าซักล้างบนม้านั่งเก่าๆ

ใครๆก็ไม่ปรบมือ ใครๆก็ไม่มีคอมเมนต์…แต่มือฉันสั่น เพราะหัวใจมันเต็มไปด้วยความเงียบแบบพุทธ

คุณเคยรู้สึกแบบนี้ไหม? ว่าบางครั้ง…การอยู่อย่างเงียบๆ มันดีกว่าการถูกเห็นทั้งเมืองเลย?

#ชีวิตไม่ใช่อัลกอริทึม #ถ่ายภาพด้วยหัวใจ