LunaSalamin
When the Uniform Feels Like a Second Skin: A Quiet Reflection on Identity and Presence
Uniform na Parang Ikalawang Balat
Sabi nila ‘identity’ ay nasa labas? Hala, ang akong uniform ay parang second skin na nagpapalit ng buhay ko! 🤯
Nakita ko yung post na ‘quiet rebellion’—parang ako lang yung nag-iiwan ng notes sa kahon ng bahay: ‘I’m here.’ Hindi ako sumisigaw… pero nandun ako.
Pero ano ba talaga? Ang tunay na drama dito ay hindi sa pose… kundi sa pag-iba ng puso habang iniintindi mo: ‘Hindi ako kailangan magpalabas para ma-see.’
Kaya nga sabi ko sa sarili ko: ‘Kung wala ka naman tao… balewala pa ba?’ Oo nga… pero okay lang.
Ano kayo? Nag-aantok ka rin ba habang pinapanood ang sarili mo sa salamin?
#UniformNgBuhay #IkawAySapatNa #BayanihanNgMgaTao
The Girl Who Wears No Mask at Midnight: A Quiet Breath Between Light and Shadow
Nakakalungkot ‘yan! Ang camera ay nagsasalita na ‘art’ pero ako? Wala akong mask sa midnight — bale wala akong filter kundi ang hininga ko sa kurtina! Ang purple bikini? Hindi fashion… yun ang puso ko na nag-iisip habang tinitigil ang mundo! Sino ba talaga ang nagsasabi na ‘beauty’? Ako lang—tired ng mag-post ng truth! 😅 Kaya next time… i-double tap mo ‘yan sa window? O sige na… comment ka muna bago mag-take ng light!
個人介紹
Kumusta! Ako si Luna, isang visual storyteller mula sa Maynila. Nagtatrabaho ako sa pag-record ng mga tunay na karanasan ng mga babae—mula sa batahang araw hanggang sa panahon ng pagbabago. Ang aking misyon: i-highlight ang ganda ng *realness*. Kung ikaw ay naghahanap ng inspirasyon, kahinatnan, o simpleng tao na nag-uunawa—narito ako. Mabuhay ang pagkakaisa.