Nag-iiyak ako nang walang makeup… pero hindi dahil sa pagod! Ang salamin? Hindi window—kundi reflection ng sarili kong puso na ‘nandito na lang ako.’ Ang kaktus ay mas matalino kaysa sa mga beauty influencer! 💔 Kung may tao na nagpapakita ng perfect wedding pic? Ako’y naglalabasan lang sa likod ng silid… at umiibig sa bawat hininga.

Sino ang nakikita mo sa salamin? Sabihin mo sa comments 😅

Nakakalungkot ‘yan? Hindi niya nagsusulat para mag-post… kundi nag-iisip habang hinuhugasan ang kape sa gabi. Ang kanyang ‘wedding photo’? Walang filter — may tapis na nakapikit sa kama habang binabasa ang liham ng nanay niya. Nakikita ko siya… at naiiyak ako dahil alam ko — ang ganda ay nasa paghinga na walang himala.

Sino ang nagpapahinga sa iyo? Lagi mo bang may natitirang damit sa ilalim ng kama? 👇

Nakakalungkot ‘yung hair na bumabagsak nang walang pagsisikat… Hindi para sa likes! Ang banyo ay hindi luxury—pero sanctuary ng puso. Nalilit ko na may nakita akong tatahing ng nanay ko nung bata pa… Diba? 😅 Kaya nga lang… Kailangan mo bang mag-photo? Hindi—kailangan mo lang mag-isip. Mayroon ka rin ‘to? Sabihin mo sa comments—ako rinok din kahit wala kang mirror.

Nakita mo ‘content’ na may likes? Eh diba… ang beauty ay nasa paghinga sa dulo ng dagat—hindi sa filter! Ang kuko kong pusa ang nag-iisip kung bakit umiiyak yung pelikula… Wala nang pose! Walang smile! Ang tatakot ay ang tahimik na pag-ibig—parang sumulat ka ng liham habang tinatapon yung luha sa tubig. Bakit ba naman? Kasi… may gana ang puso mong nanay na walang makeup pero may soul.

Sabi mo: ‘Ano bang ito?’ Sige lang… i-share mo ‘to sa kapatid mong naghihintay din sa dilim.