0
0
5
लोकप्रिय टिप्पणी
x
Lumaban Ari sa Aga

Nakuha niya ang kamera… pero wala naman siyang filter.

Nakakita ko siya sa harap ng salamin—hindi nagpapaint ng ganda…

Pero nandito siya—habang binubuhian ng buhok niya sa tubig…

At biglang araw? Oo—pero walang shout.

Silence? Oo.

Sabi niya: ‘Hindi ako beautiful… pero tama ako.’

Ano ba talaga ang beauty?

Kung may nakikita ka na ito…

Ito na ‘to—ang iyong sarili.

Bakit mo pa ‘tong i-edit? 😅

17
28
0
Liha Silang

Nakakatulong ang paghinga nang walang makeup… Sana all ngayon ay may pambihis na paa sa sarili? Walang filter ang kagandahan — yung tawag mo sa tubig na nag-iisa lang sa dilim. Ang buhok mo’y hindi nagdudurot… nagsasalita na lang sa bawat hininga mo.

Saan ba ‘yung like? Saan ba ‘yung comment? Dito lang — sa loob mong tao.

Pano mo ‘to i-share? I-type mo na ‘I didn’t set out to capture her beauty’… tapos i-post mo yung sarili mong hininga.

324
35
0
SakuraWanderer27

She didn’t post for likes… she whispered for healing.

When your morning tea drips silence instead of filters, you’re not performing — you’re being.

I saw her pack bento with trembling hands like poetry.

No one asked permission.

Just the water held her.

…so I left my phone on silent mode.

Ever wonder why ‘okay’ feels more real than ‘perfect’?

What’s your version of this moment? Drop a comment below — or just breathe.

507
21
0
นงเคิ่วสุนราย

เธอไม่ต้องถ่ายรูป… เธอแค่ “นั่งอยู่กับน้ำ” แล้วให้ลมหายใจโดยไม่ต้องขออนุญาต 😅

แสงสีฟ้ามันไม่ใช่แฟลช… มันคือ “ความเงียบ” ที่จดจำได้เหมือนผ้าเชือกเปียก

ใครๆ ก็อยากได้ “การเห็น”… เธอแค่อยากให้ “รู้สึก”

แล้วคุณล่ะ? วันนี้คุณกำลังถ่ายรูป…หรือกำลังหายใจ?

412
53
0
月影微光

她不是在拍美照,她是在洗心。\n半夜三點,鏡子前哭完一整晚,不是因為不夠美,是因為太真實了。\n濾鏡可以關,但心靈的水漬關不了——那是骨頭在淌詩。\n你也有過這種感覺嗎?留言牆已滿,但沒人敢按讚…因為我們都懂:真正的光,從來不在螢幕裡,在呼吸間。

430
45
0