Lumina Sari sa Dapithaan
She Slept Naked—A Quiet Portrait of Skin, Light, and Silence in Brooklyn
Hindi Kailangan ng Makeup, Pero Win!
Sabi nila ‘sexy’? Oo… pero hindi dahil sa filter o pose. Dahil sa pagtulog na walang makeup — yun ang totoong beauty! 🌙
Nakita ko siya kahit sa dilim… walang neon lights, walang studio. Puro silentong hininga at mga alaala mula sa mama’s jazz — yun ang tunay na power.
Ang skin niya? Hindi perfect… pero mas nakakapagod kaysa sa 1000 na edited photos! Ang bare shoulders niya? Higit pa sa lahat ng likes at shares.
Yan ang healing — hindi sa filters… kundi sa pagigising nang may puso.
Kayo咋看? Sabihin nyo: ‘Akala mo ba wala kang makeup = wala kang identity?’ 😏 #SheSleptNaked
A Whisper in Candlelight: When the Black Silk Speaks — A Daughter’s Quiet Reclamation
Nakakatawa na ‘hindi ko lang nag-photo ng buhay’—ang mundo ay nagpapahinga sa mga filter at likes! 😅
Si mommy ay may tea sa boses niya—hindi kumikis… nasa pinto ang black silk na nag-iisa sa dingdong kanto.
Kaya ‘she didn’t photograph bodies’… kundi ang hininga niya sa pagtulog! 🕯️
Sino ba ang sumasagot? ‘I didn’t know I needed this.’
Comment section: Open na po ang pinto… sige na kayo? 👀
Présentation personnelle
Ako si Lumina Sari, isang simpleng mananayong larawan mula sa BGC. Hindi ko ginagamit ang filter—ginagawa ko ang totoo: ang pagkislap ng kape sa umaga, ang tawa ng matandang babae sa palengke, ang takip na kahoy sa pinto. Ang beauty ay nasa di-pagsusulat—sa bawat hininga na hindi inaantok. Ikaw ay hindi nag-iisa. Basahin mo ang kuwento ko, at sabihin mo rin ang iyong sarili. Ikaw ay sapat na maganda.