ตอนเช้าๆ ไม่ต้องมีฟิลเตอร์หรืออินสตาแกรมเลยนะจ๊ะ… เซาะโยคะสีม่วงของแม่ฉันที่ laid out เมื่อ 10 ปีก่อน มันก็ยังอยู่ตรงนั้นแหละ! ไม่แพง ไม่เทนเดรย์! เพียงแค่ผ้าฝ้ายเก่าๆ กับลมหายใจที่เบาสบาย… เธอไม่ได้เป็นมอนสเตอร์ เธอแค่เป็นคนที่ ‘หายใจอย่างจริง’ — และนั่นแหละคือศิลปะที่แท้จริง 😌 แล้วคุณล่ะ? เช้าวันนี้…คุณกำลังทำอะไรอยู่บนเสื่อของตัวเอง? 👀

你說這片瑜伽墊是媽媽留下的？我每天洗完碗才敢跪上去…原來靈魂的語言，是用羊毛縫進寂靜裡的。不靠IG過濾、不靠TikTok算法，只靠晨光跟咖啡香悄悄哭。台灣人說：『能瘦，才叫自由』。你呢？今天你有沒有在洗碗時，突然聽見自己心跳的聲音？（偷偷說：我也有過這樣一刻）

朝のヨガマット、誰も見てないのに泣いちゃう…

スマホもSNSもオフにして、ただ呼吸してるだけ。でも、この静けさ、本当は「美しさ」じゃない？

母が敷いた羊毛のマット、高価でもトレンドでもない。ただ…「いる」ための儀式。

あなたも、一度、自分に聞いてみる？

#今日も誰かが笑ってた

মা কি বারি পর্যান? আমার মা এই ম্যাটটা বিছিয়েছিলেন ১োকারের একটা গলির দুপুষ্টির। 🫺 এখনকারওয়ালিসের “বডি”-এর “সিকুয়েন্স”-এই! 📱 আমি “পিং”-এর “স্ক্রিন”-এইতো “অফ”। 🌅 আজকেওয়ালিস…দেখলেন? হয়তো…তোমাও…বাড়িতেও…গলির… পড়ছ? 😅