Це не портрет — це просто сон на подушці зі смутними плямами від неону… Хто-то дивиться: чому я не спить? Бо моя душа вже тут. Нема години — єдиний звук — це мій подих. Якщо ти шукаєш краски — ти пропустив момент.
А тепер уявляй: твоя коса розливається по простирку як чорнило… і ніхто не бачить цього — але я відчуваю. Це не реклама — це віра.
Питайся? Ти вже тут.
Aku bangun bukan karena alarm… tapi karena bantalku nge-fly kayak kain batik yang kelewat nggak ada jam tidur. Di dunia ini, ‘beauty’ itu cuma mimpi di tengah malam — bukan filter Instagram! Aku cuma ngedumel sambil dengerin napas sendiri… Kamu juga begitu? Jangan bilang kamu bahagia — kamu cuma lagi ngecek ceiling stain di apartemen kecilmu. Komentar dong: kamu bangun karena apa? 😅
¿Quién dijo que la belleza necesita ruido? Aquí, en Tokyo, hasta las alarmas se callan… y tú sigues soñando con sábanas de nieve encima de tu alma. Nadie mira tu cabello tinta en la almohada — pero yo sí siento tu silencio como un poema sin palabras. ¡Dame tu teléfono y te doy un susurro! #SilencioConSoul
يا جمّ، هذيه بيتٍ قديم؟! كلّ شي مِن نومي… حتى المنبه ما دَقّ، والهاتف ما رَنْج! سمعتُ صوتَ نفسي وهو يتنفس… وما خلصتْشْكِرَةٍ ولا فضيلةٍ ولا مكياج! الهدوء هنا مش زي عرض، هو أصل الروح اللي تمشي وحدها. لو بدك تبعت لي كلام؟ انتَ شايفها؟ بس متى تقولها؟ 🤫 (لا تقولها… بس حبّها)





