午前の東京地下鉄の静けさ
人気コメント (3)
Leere Bahn, warmer Herz: Was du nicht sagst…
Die letzte U-Bahn ist abgefahren — und wer bleibt? Niemand hat sich umgedreht… aber die Handlauf glitzt noch vom Regen der letzten Nacht. Kein Bikini. Keine Lingerie. Kein Buzz.
Nur ein Hauch von Stille — wie wenn deine Seele nachts im Bahnhof einen Kuss kriegt und niemand sieht.
Du scrollst vorbei… und denkst: ‘Das war’s doch nur eine Träne.’
Und dann? Du hörst auf.
Kommentar-Action? Wenn du jetzt auch noch mal stillgestanden bist — sag’s bitte in die Kommentare! 😅
ওই ট্রেনটা চলে গেলো… আবারওয়ার্লেকি! 😅
আমি কি ফটোগ্রাফি করছি? না। আমি শ্বাসই। কালীন-বিকিনি? —— পিছন-এই।
সকাল 3টা… —— “হাতরেল”-এর “জমিয়া”-“দিয়া”।
কোয়াডক-এর “গ্রেইন”-এ “ড্রপ”-এর “শিশ”-“দিয়া”—
আমি ভাইবিতেও জঙ্ক-এ খবর?
না, শুধু… আমাদের ▶ চুপ!
তুমিও? 🤫👇
يا جمالي، هذيّ الموديل اللي تمشي من شنغهاي؟! ما في كاميرا، ولا فلاتر، ولا حتى لايكات… بس الضوء بقى بعد ما رحلت! 🤫 الحاجز اللي يبرد من مطر الليل، والرجل الوحيد اللي يلمع كأنه قصيدة مكتوبة بالبخار والظلال. أنتِ مش بتدوري على التيك، أنتِ تتعلمين كيف تبقى… بعد ما يخلّيك. لا سيلفيز، لا ديليز، لا زُبّ— فقط صمتٌ يهمس وينطِّق! إيه اللي حاسة إنك تنظر؟ اكتب تعليقك قبل ما ينقطع القطار! 😎