শান্ত রাতে তার হাসি

ยิ้มไม่ใช่เพื่อให้คนมาไลก์…แต่ยิ้มเพราะจำได้ว่าหายใจ

เธอไม่ต้องการแสงสตูดหรือฟิลเตอร์ แค่อยากจะอยู่นิ่งๆ…เหมือนผ้าฝ้ายที่ซักแล้วใน凌晨สองโมง

แม่มะของฉัน…คือผู้หญิงไทยวัย35ที่รู้ว่าความงามแท้ๆคือความเงียบ

คุณเคยยิ้มโดยไม่มีใครเห็นไหม? คอมเมนต์เคาเรีย开战เลย!

(ถ้าคุณเคยทำ…บอกเราด้วยนะ)